آیا باید به گناهکار محبت کرد، اما از گناه تنفر داشت؟

آیا باید به گناهکار محبت کرد، اما از گناه تنفر داشت؟

بسیاری از مسیحیان از کلیشۀ "محبت به گناهکار و تنفر از گناه" استفاده می‌کنند. اما باید درک کنیم که این نصیحتی است به ما به عنوان انسانهای ناقص. در رابطه با محبت و نفرت تفاوت زیادی بین ما و خدا وجود دارد. ما حتی به عنوان مسیحی در بشریت خود ناکامل می مانیم و نمی توانیم به طور کامل و بی عیب محبت کنیم و حتی نمی‌توانیم بی عیب نفرت ورزیم (به بیان دیگر، فارغ از بدخواهی). اما خدا هر دو کار را بدون نقص انجام می دهد، زیرا او خداست. خدا می تواند بدون قصد و نیت گناه آلود نفرت ورزد. بنابراین، او می تواند به طریقی کامل و مقدس از گناه و شخص گناهکار نفرت ورزد و با این حال در لحظه‌ ای که گناهکار توبه می کند و ایمان می آورد مشتاقانه او را ببخشد (ملاکی 3:1؛ مکاشفه 6:2؛ دوم پطرس 9:3).

کتاب مقدس صراحتاً تعلیم می دهد که خدا محبت است. اول یوحنا 8:4-9 می گوید "آن که محبت نمی‌کند، خدا را نشناخته است، زیرا خدا محبت است. محبت خدا این‌چنین در میان ما آشکار شد که خدا پسر یگانۀ خود را به جهان فرستاد تا به واسطۀ او حیات داشته باشیم." این حقیقت که خدا می تواند در آن واحد نسبت به شخصی کاملاً محبت و نفرت داشته باشد. این بدین معناست که او می تواند به انسان به عنوان کسی که خلق کرده و قادر به نجات اوست، محبت ورزد؛ در عین حال می تواند به خاطر بی ایمانی و سبک زندگی گناه آلود، به او نفرت ورزد. ما کامل نیستیم و این کار از ما برنمی آید، از این رو، باید به خود یادآوری کنیم که "به گناهکار محبت ورزیم و از گناه نفرت داشته باشیم."

این قضیه دقیقاً چطور عمل می کند؟ ما به گناه نفرت می ورزیم، به این طریق که به آن تن نمی دهیم و زمانی که با آن روبرو می شویم آن را محکوم می کنیم. باید از گناه نفرت داشت و نباید برای آن عذر و بهانه آورد یا آن را سرسری گرفت. ما با دادن شهادت دربارۀ بخششی که از طریق عیسی مسیح در دسترس است و وفادار بودن به آن به گناهکاران محبت می ورزیم. محبت واقعی بدین معناست که با احترام و محبت با شخص رفتار کنیم، حتی اگر آن شخص می داند که سبک زندگی یا تصمیمات او را قبول ندارید. اینکه اجازه بدهیم شخص در گناه باقی بماند، محبت آمیز نیست و اینکه به کسی بگوییم که در گناه است، نفرت انگیز نیست. در واقع، دقیقاً عکس این قضیه صادق است. ما با گفتن حقیقت (در محبت) به گناهکار محبت می ورزیم. ما با چشم نپوشیدن و نادیده نگرفتن گناه و عذر نیاوردن، از گناه اظهار تنفر می‌ کنیم. 

مرجع : سایت Got Question

لینکهای مرتبط :